Młyny wodne to urządzenia wykorzystujące energię wody do napędzania różnych mechanizmów, takich jak kamienie mielące zboże, folusze do sukna czy piły do drewna. Młyny wodne pojawiły się w starożytności i były używane przez wieki jako źródło siły i dochodu.
W Polsce młyny wodne rozwinęły się w średniowieczu i były częstym elementem krajobrazu wiejskiego i miejskiego. Młyny wodne składały się z kilku części: koła wodnego, przekładni, kamieni młyńskich i budynku młyna. Koło wodne było napędzane przez nurt rzeki lub sztucznie spiętrzoną wodę. Przekładnia przenosiła ruch obrotowy koła na oś kamieni młyńskich. Kamienie młyńskie składały się z dwóch okrągłych płyt z rowkami na powierzchni, które służyły do rozcierania ziarna. Budynek młyna był miejscem, gdzie przechowywano zboże i mąkę oraz gdzie mieszkał młynarz. Młynarz był osobą odpowiedzialną za obsługę i konserwację młyna oraz pobieranie opłat za usługę mielenia. Młynarze byli szanowanymi i bogatymi ludźmi, a ich zawód był często dziedziczony. Młyny wodne miały duże znaczenie dla gospodarki i kultury Polski. Dostarczały podstawowego produktu spożywczego, jakim była mąka, oraz innych towarów, takich jak kasza, olej czy papier. Były też miejscami spotkań i wymiany informacji dla ludności wiejskiej i miejskiej.
Młyny wodne były też inspiracją dla wielu artystów i pisarzy, którzy uwieczniali je na obrazach i w literaturze. Młyny wodne przetrwały do XIX wieku, kiedy to zostały wyparte przez nowocześniejsze technologie, takie jak maszyny parowe czy elektryczne. Dziś młyny wodne są częścią dziedzictwa kulturowego i historycznego Polski i można je podziwiać w skansenach lub na szlakach turystycznych.
Strona mlyny.istart.pl jest poświęcona historii i kulturze młynarstwa wodnego na wschodnich Kujawach. Znajdziemy na niej ciekawe informacje o dwóch nieistniejących już osadach młynarskich: Diabełku i Człapie, które leżały nad rzeką Lubieńką, dopływem Zgłowiączki. Strona zawiera wiele zdjęć, map i dokumentów dotyczących tych miejsc, a także genealogię rodzin związanych z młynarstwem. Autorzy strony to Tomasz Chojnacki i Piotr Raniecki, którzy z pasją odkrywają i utrwalają w pamięci rodzinne i regionalne dziedzictwo. Strona jest otwarta na współpracę z innymi miłośnikami młynarstwa, regionalistami i genealogami. Strona ma prosty i przejrzysty układ, składający się z kilku zakładek: Strona główna, Diabełek – historia, Człapa – historia, Dokumenty, Galeria zdjęć, Kontakt. Każda zakładka zawiera bogaty i ciekawy tekst oraz ilustracje. Strona jest aktualizowana regularnie i zawiera daty ostatnich zmian. Strona jest przyjazna dla użytkowników i zachęca do poznawania historii młynarstwa wodnego na Kujawach.